Morgenavond om half negen ga ik beginnen met de try-outs voor mijn 14e eenmans-show. Ik zit nog een beetje in de jetlag van het enorme spektakel van Van Katoen en Nu in Almelo, maar ik heb goeie hoop dat ik mijn publiek op een aardige avond ga tracteren. Ik heb natuurlijk al stiekum een beetje geoefend en ja, daar werd af en toe al hartelijk gelachen. En niet dat dat ergens voor nodig is, dat hartelijke lachen. Maar de ervaring leert dat zo af en toe een paar keer hartelijk lachen zowel de artiest als zijn publiek meer goed dan kwaad doet. Zo’n vijfentwintig jaar geleden sprong ik nog weleens op het podium met de gedachte dat er een wereld te veranderen was. Daar ben ik van genezen. Ik weet inmiddels hoe lastig het is om mijn eigen wereld te veranderen. En als ik dan zie met hoeveel geweld mijn tegenstanders hun wereld willen veranderen, past mij niks dan bescheidenheid. Niet dat ik me er bij neer leg. Natuurlijk niet. Maar ik ga niet langer proberen om iemand die vanuit een middeleeuwse overtuiging een hulpverlener onthoofd, aan het lachen te brengen. Daar ga ik mijn energie niet meer aan verspillen. Zulke treurige figuren, ik zou ze de Verbetenen der Aarde willen noemen, zien toch nooit ergens de lol van in. Ik ga daar dan ook niet meer voor optreden. Ik speel alleen nog maar voor zielsverwanten die inzien dat het leven zonder al die rotsvaste overtuigingen al lastig zat is. En laat ik er dit eens van zeggen. Al die zonderlinge koekebakkers die willen leven volgens de letter en geloven in het zwaard, je moet er toch niet aan denken dat je die in de zaal hebt zitten. Dat je opkomt in een oranje overall en dat daar dan 200 mannen met baarden en slagersmessen vanuit het donker naar je zitten te loeren. Probeer dan maar eens een rake openingsgrap te verzinnen. Dat is volgens mij wat ze bedoelen met een levende nachtmerrie. Het is gewoon hartstikke link om op te treden voor extremisten. Die willen alleen maar harde taal om de oren. En die heb ik niet.
Maar goed. In mijn nieuwe programma kom ik dus op in een oranje overall en zing in het openingsnummer dat alles goed komt. En daar ga ik ook voor zorgen. Dat alles goed komt. Want dat is het mooie aan theater. Dat is niet echt.