Pieter wil niet meer. Pieter is het helemaal zat. Weigerpieter. Weglooppieter. Gatveurnbospieter. Pieter is moe. Pieter is geschrokken. Pieter is verbolgen. Pieter is er helemaal klaar mee. Voor nu. Voor later. Voor altijd en eeuwig. Nou ja. In ieder geval tot aan het weekend. Wel eerst nog even langs Humberto. En Jeroen. En het Jeugdjournaal. En Opsporing Verzocht. En Lingo. En Waku Waku. En Expeditie Robinson. En Tucker Carlson. En Teletekst. En Enschede FM. Om te praten over de onmenselijke werkdruk. En de rol van de media daarin. Dat vooral. Pieter wil eventjes afstand. En een kop thee. Met een froufroutje. Pauzepieter. Pasopdeplaatspieter. Spietpieter.

Pieter aarzelt. Pieter twijfelt. Hoe wil hij straks de geschiedenis in gaan? Wil hij straks de geschiedenis in gaan? Wie gaat dat betalen? Wie gaat mij betalen? Wie gaat wat betalen? Wat gaat wie betalen? Waarom gaat het altijd over geld? Het moet over de mensen gaan. Vooral die van ons. Over onze mensen. Om. Het moet om onze mensen gaan. En hun. Dat ook. Het gaat ook over hun mensen. Die zijn er ook nog. De anderen. Dat weet Pieter toch ook wel. Maar daar hangt natuurlijk wel een prijskaartje aan. En moeten we dat wel willen? Dat er een prijskaartje hangt. Aan de anderen. Je zoekt een balans. Tussen de import. En de export. Puzzelen. Aarzelen. Twijfelen.

Politiek is toch net een spelletje Kwartet. Mag ik van jou uit de reeks Religieuze Politici de Katholieke Gluiperd? Nee. Mag ik dan van jou uit de reeks Omhooggevallen Boerderijdieren Ut Zwarte Zwientje met de Lange Tenen? Nee. Heb jij dan misschien uit de serie Uitgerangeerde Rancuneuze Voormalige Sociaal Democratische Plaspillen ene Rubberen Ronald voor mij? Nee. En ook de Geblondeerde Indo uit de reeks Volksmenners met een Buitengewoon Eigenaardig Accent Waardoor Je Ze Eigenlijk Niet Serieus Kan Nemen heb ik niet. Hoeft ook niet. Ik hou niet van spelletjes. Ik ben Pieter. Zwarte Pieter.

Misschien denkt Pieter er na het weekend wel weer helemaal anders over. Dat kan zomaar. Lenige geest. Water. Wijn. Week. Katholieke knieën. Maar misschien ook niet. Dat hij denkt. Nou. Vooruit dan maar niet. We gaan het wel niet doen. Of niet wel. Onwel. Ja. Doe dan toch maar toch maar niet. Of wacht. Wat zei ik? Nee. Waar ik het had over een wortelkanaalbehandeling bedoelde ik eigenlijk begrotingsoverschot. Uitschot. Begrotingsuitschot. Sorry. Kan ik dat nog veranderen? Kan ik nog iets veranderen? Doe dan maar de bestuurscultuur. Die wil ik donders graag veranderen. Kunnen we daar geen bestuurskultuur van maken? Of bestuursculptuur. Of wasverzachter. Ja. Laten we de nieuwe bestuurscultuur vanaf nu wasverzachter gaan noemen. Of stroomstoot. Mag ook na het weekend. Eerst even uitrusten.

Hoe we ooit nog een nieuwe regering moeten gaan vormen? Ach. We kunnen ons per direct aansluiten bij de Russen. Die zitten toch al in het hart van onze democratie. Of we laten een paar arbeidsmigranten invliegen. Dat we die het smerige werk op laten knappen.