Meneertje Manuel weet nog exact wat hij niet aan het doen was toen op de kop af 20 jaar geleden de schurken van Al Qaida met hun massavernietigende stanleymessen de nietsontziende aanval op het Vrije Westen begonnen. Zo stond ik niet op 1 van die Twin Towers. Gelukkig maar. Engeltje op de schouder! Meneertje Manuel stond overigens wel ooit op die Twin Towers. Nou ja. Op één van die Twin Towers. Zo groot ben ik nou ook weer niet. Maar dat was al in april 2001. Te vroeg gepiekt.
Ook stond ik niet op een pleintje in Marrakesh een bord couscous naar binnen te lepelen. Ik lust geen couscous.
Er zijn mensen die tijdens die aanslagen, klassikaal!, een cursus kantklossen aan het volgen waren. Nog los van het feit dat je met zo’n krankzinnig suffe bezigheid je kop wel heel erg in het multiculturele zand aan het steken bent en de dreiging van het islamitische terrorisme op bijkans misdadige wijze onderschat, wordt die cursus bij ons in het dorp al jarenlang op woensdagmiddag gegeven.
Meneertje Manuel was ook geen koranlessen aan het volgen. Hij was daar nog niet aan toe. Meneertje Manuel keek veel liever online naar obscure pornofilms. Nog steeds eigenlijk.
Hij stond ook niet als gekozen volksvertegenwoordiger in ons nationale parlement de Nederlandse Pers te verketteren. Daar was de tijd nog niet rijp voor. Nog niet. En je moet niet te vroeg blijven pieken. Vraag dat maar aan Jezus.
Volgens mij stond ik die ochtend ook nergens met mijn piemel naar Maxima te zwaaien. Maar dat weet ik niet helemaal zeker. Wel was ik toen absoluut niet bezig met de jacht op everzwijnen in Kroondomein het Loo. Dat was pas in oktober. En wel op Corsica.
Met Obelix.
Er zijn nog steeds boze tongen die beweren dat ze Meneertje Manuel op die bewuste 11 september feestvierend door de straten hebben zien lopen wijl hij dolblij aan het zwaaien was met een Palestijnse vlag. Dat was geen Palestijnse vlag. Dat was een vlag van de ATTENT. Die heb ik weer teruggehangen. Oh nee. Die moet ik nog terughangen.
Ik weet ook 100 procent zeker dat ik op het moment van die aanslagen niet bezig was met een uitermate succesvol optreden op het Dorpsfeest in Markelo. Ook zat ik niet in de bioscoop te kijken naar de Slag om de Schelde. Gelukkig maar. Anders had ik toch echt wat uit te leggen gehad. Ik zat ook niet in het leger. Wat een geluk! Want het leven van een soldaat zou vanaf dat moment verre van een pretje zijn. Met die voortdurende dreiging. Van bermbommen. Zelfmoordaanslagen. En net iets te hoge vrachtauto’s.
En tot slot was ik toen al niet van de complottheorieën. Ik weet dat er beweerd werd dat het een inside-job was en dat die vliegtuigen uit een Chinees laboratorium kwamen. Ik heb dat nooit willen geloven. Dit was nog de schuld van de moslims. De Chinezen kwamen later aan de beurt.