Tubantia 14

Ik word afgeluisterd. En niet alleen door mijn eigen vrouw. Die dat doet uit liefde en genegenheid. Of door collega’s op zoek naar hele goedkope grappen. Ik word afgeluisterd door de overheid. En niet alleen de Nederlandse overheid. Die doen dat al sinds ik op mijn 16e riep dat het Huis van Oranje een boevenbende is. En ik woon nu eenmaal in een voormalige kapperszaak waar Prins Bernard zich regelmatig bij liet knippen. Die heeft zoveel microfoons geplaatst dat we een electronicazaak zouden kunnen beginnen. Maar nu blijkt dat ik ook word afgeluisterd door de Amerikanen. Dat komt omdat ik weleens schrijf over terrorisme. En als je waar dan ook ter wereld het woord terrorist typt, dan ben je er eentje. Ook de Chinezen luisteren mij af. Ik eet namelijk veel vaker dan de gemiddelde Nederlander bij de Chinees en ja, dat zien ze als bedrijfsspionage. Rare Chinezen. De Russen luisteren mij ook af. Dat is het gevolg van het beroerd werkende Google Translate. Schrijf maar eens iets over een doodgereden poes. Dan krijg je Pussy Riot. En dat maakt je tot een staatsvijand. De Duitsers luisteren mij ook af. Ik heb regelmatig een uitermate humoristische parodie op Adolf Hitler op de planken gebracht. En dat snappen ze niet. Want dat is humor. De Belgen luisteren me af sinds ik in de zomer van 1997 met mijn dronken kop over een auto van de Rijkswacht ben gelopen. Dus dat heb ik een beetje aan mezelf te danken. Sinds ik het een aantal weken geleden heb opgenomen voor Zwarte Piet word ik ook afgeluisterd door Desi Bouterse. Verder luisteren de Engelsen mij af omdat ik Ierland een schitterend land vind. En de Ieren luisteren me af omdat ik niks met het katholicisme heb. Sinds een kleine 3 weken word ik ook afgeluisterd door een groep ondernemers uit Oldenzaal die niet tegen kritiek kunnen. Ik word zeker afgeluisterd door Iran, Irak, Israël, Indonesië en Italië omdat ik heel vaak de letter i gebruik. En dat doe ik. Ik zou over kunnen stappen op de u van u maar ja dan krijg ik alleen het land Uruguay achter me aan. En dat is me te karig. Want als ik eerlijk ben, ik vind het heerlijk, al die aandacht. Al heb ik wel de camera van mijn computer afgeplakt met een stuk kauwgum. Ik zit ook weleens bloot achter mijn beeldscherm. En nu ga ik iets typen over Egypte. Want die heb ik nog niet.