Tubantia 22 oktober 2022

We gaan beginnen! De B.V. Manuel staat weer eens in de startblokken. Om daar volgende week als de spreekwoordelijke speer uit te schieten. Als de bliksem. Als de brandweer. Als een klein jongetje dat zijn lieve moedertje zijn allereerste aanval van sputterpoep wil laten zien. ‘Kijk mama! Zonder handen!’  We mogen weer. Over ’s Heeren Wegen. Met het hele fucking circus! De 7 trailers. De bus met het showballet. De bus met de kleding van het showballet. De bus met de familieleden van de kleding van het showballet. De 3 Rijnaken met het decor. Het Antonov vrachtvliegtuig met de muziekinstrumenten en het 45 koppen tellende orkest dat daarvoor een wereldtournee met André Rieu heeft afgezegd. Toppers!

Heerlijk om iedereen weer terug te zien. De hoofdtechnicus. Zijn 24 assistenten. Zijn chauffeur. Zijn masseuses. Alle 11. De meisjes van de grime. De meisjes van de kostuums. De meisjes van het veters strikken. De meisjes die we onderweg hebben opgepikt en die nu de trailers staan te poetsen. Heerlijke hardwerkende meisjes uit Polen. De kok is er weer bij. Heerlijke hardwerkende kok uit Japan. En natuurlijk de tuinman. We gaan nooit het land in zonder onze eigen tuinman. Zo belangrijk om in de pauze van de voorstelling even door je eigen boomgaard te kunnen wandelen. Rust pakken!

We beginnen de tournee in Markelo. Heerlijk! Het machtig merakels mooie Markelo! Prachtige herinneringen aan Markelo. Het beste publiek van het Westelijk Halfrond! Erudiet ook. En heel erg van het meezingen. Echt. Je hoeft in Markelo je gitaar maar om te hangen en ze beginnen al mee te zingen. Weleens meegemaakt dat ik de gitaar per ongeluk in de kleedkamer al om hing. Ze braken de zaal af! Drie uur voor aanvang! Fantastisch!

We spelen in het Beauforthuis. In de Grote Zaal. Prachtige locatie. Beetje aan de rand van het splinternieuwe centrum van Markelo. Schitterend centrum. Soort van Napels. Maar dan met wat minder ‘oalen pröttel’. Opgeruimder. De Grote Zaal van het Beauforthuis in Markelo bevindt zich op de bovenste verdieping. Best spannend hoe dat gaat met de 4 olifanten. Hopen dat die met de lift durven. Anders maar zonder. Doen we alleen de leeuwen. En de reptielen. Als die tenminste niet te druk zijn met regeren.

Meneertje Manuel gaat een nieuwe show spelen. De Zieke Geest. Zo heet ie. De Zieke Geest. Een knipoogje. Naar Baudet. Naar Poetin. Naar Trump. En naar mezelf. Tuurlijk. Zeker naar mezelf. Ik ben de Koning van de Zelfspot. Kan ook niet anders. Ben bijna 60. Het is bijna afgelopen. Deze tour voelt als kloppen aan de deur van de herfst. De Herfst van Mijn Carrière. Het begint nu echt overzichtelijk te worden. Met een beetje geluk speel ik nog een jaar of 7 en dan is het einde oefening. Afbouwen. Hopelijk iets met een mild ziektebeeld om lekker dramatisch afscheid te nemen van alles en iedereen. Nu al zin in! Maar goed. Eerst Markelo. En dan pas het sterven.