Geert Wilders is dus helemaal niet die xenofobe, door en door racistische Russische huurling die de Marokkanen in het straatbeeld wil laten vervangen door pepernoot strooiende Zwarte Poezen. Die Geert Wilders bestaat al heel lang niet meer.  Daar heeft hij zelf drie weken voor de verkiezingen afscheid van genomen. Dit is de milde variant. Gelukkig maar. De aanhangers van het eerste uur die nu al drie dagen blauwbekkend op Centraal Station Tubbergen staan te wachten om de moslims het land uit te jagen moeten we dan ook teleurstellen. Het deporteren gaat niet door. Dat mag namelijk helemaal niet. Ook niet per ongeluk.

Hij zal straks als minister president ook gewoon kransen gaan leggen. Daar verheug ik me nu al op. Wilders die op 4 mei door het hart van het knetterlinkse Amsterdam paradeert met een bos Oud Hollandsche Tulpen. En vooruit. Ook zijn 8 beveiligers leggen allemaal een blommetje. De 4^e mei moet weer een traditioneel Hollandsche Feestdag worden! Gezellig! Zoals het hoort! Blikspuit! Kaatsenballen! Verstoppertje spelen! In het Achterhuis! Alleen een krans leggen bij het monument voor de slachtoffers van de aanslag op de MH17 zal Geert aan zich voorbij moeten laten gaan. Dan zit hij namelijk in Rusland. In zijn Datsja. Of in Natasja. Dat is nog wat onduidelijk.

Dion Graus als minister van Buitenlandse Zaken zal zeker eventjes wennen zijn. Om te beginnen is zijn Engels al net zo beroerd als zijn Nederlands. Gelukkig bestaan er fatsoenlijke vertaalapps. Voorts zal hij een diplomatieke rel van jewelste gaan veroorzaken als hij tijdens zijn maidenspeech voor de VN Veiligheidsraad oproept om in Gaza per direct de totale noodhulp te spenderen aan de opvang van zwerfhonden. En Dion zal dan de stomverbaasde uit gaan hangen. Want asiel in eigen regio? Dat willen we toch allemaal! Ook zal Dion Graus regelmatig zijn ex-vrouw uitlenen aan buitenlandse diplomaten. Maar nu mag het. Want nu is hij minister.  Met volmachten.

De publieke omroep zal ook niet worden afgeschaft. Niet helemaal in ieder geval. Er blijven drie programma’s over. Waku Waku. Ongehoord Nederland. En de herhaling van een weerbericht uit 1955. Die programma’s krijgen alle drie een eigen net. Natuurlijk is dat ontzettend sneu voor die duizenden medewerkers van de publieke omroep die nu hun baan verliezen maar misschien kunnen die overstappen naar het productiebedrijfje van Jeroen Pauw. Of gaan peilen voor Maurice de Hond. Of verhuizen. Naar Gaza. Daar is plek zat.

Wat we wel gaan doen is als land excuses maken voor het beschamende feit dat we als land excuses gemaakt hebben. Dat we vervolgens ook weer excuses moeten gaan maken voor het feit dat we excuses gemaakt hebben voor het beschamende feit dat we als land excuses gemaakt hebben is even niet anders. Maar ook daar zullen we op een later tijdstip onze oprechte excuses voor gaan maken. Sorry alvast.

En verder blijft alles bij hetzelfde. Want dit is Nederland. Hier zal nooit iets veranderen. Daar zijn we veel te schijterig voor.