Crematoria Twente wil graag overstappen op waterstof. Niet om de lijkwagens mee op de weg te houden. Het gaat hier om de brandstof voor de oventjes. Beter voor het milieu. Crematoria Twente heeft nog even getwijfeld om over te stappen op het zogenaamde ‘elektrisch cremeren’ waarbij de overledene met twee vingers in een stopcontact wordt ‘weggemaakt’ door gebruikmaking van reststroom maar bij dit proces duurt het gemiddeld zo’n 32 maanden voordat alles min of meer tot as is gereduceerd en er zijn nu al wachtlijsten.

Zelf heb ik voorgesteld om de lijken in de loop van het jaar te verzamelen en ze dan allemaal in één keer mee te nemen in de jaarlijkse paasvuurtraditie maar daar schijnt dan weer een probleem te zijn met de opslag. Want ja, waar laten we het lijk? Natuurlijk zouden we al die overledenen zolang kunnen opslaan in zo’n super-de-luxe Brabantse varkensflat, dat plan stuit echter op grote zorgen omtrent de brandveiligheid en natuurlijk is het in principe ook wel een klein beetje de bedoeling dat al die overledenen in de fik vliegen maar dan wel in gezelschap van de nabestaanden en het liefst een klein beetje gecontroleerd.

Er komen ook steeds meer Tukkers die graag thuis gecremeerd willen worden. Die hebben toch al een allesbrander en ja, die heten dus niet voor niks zo. Ook leuk om wat spreekwoorden of gezegdes me op te halen: ‘Waar is Ome Herman?’ ‘Oh, daar heb ik de kachel mee aangemaakt.’ Of dat je heel enthousiast roept: ‘Kijk dan! Een lopend vuurtje!’ En dat de buurvrouw dan helemaal boos is en roept: ‘ Maar dat is je schoonmoeder! Die was nog helemaal niet overleden…’ En dan jij weer van: ’Sorry! Zal niet weer gebeuren!’

Ik spreek eigenlijk best wel vaak met Tukkers die helemaal niet gecremeerd willen worden. Die willen eerst nog hun school afmaken of een gezinnetje stichten. Ik snap dat wel. Of dat ze zeggen: ‘Liever geen crematie. Ik heb al zo’n last van astma.’ Voor al deze Tukkers kunnen we natuurlijk de aloude grafheuvel weer nieuw leven in blazen. Een stukje gezelligheid. Een stukje nostalgie. Een stukje toerisme. Maar dan wel vanaf nu al die Tukkers in dezelfde grafheuvel zodat we daar bij voldoende groei binnen 5 jaar ons eigen wintersportgebied kunnen ontwikkelen en hoe leuk is het wel niet om straks het condoleren rechtstreeks te koppelen aan de après ski. Hennie van der Most is alvast enthousiast.

Waar ook steeds meer mensen voor kiezen is het zogenaamde Geranium Graf waarbij men de overledene gewoon achter een raam laat zitten om er vervolgens nooit meer naar om te kijken. Dit vergt wel een kleine investering op het gebied van de ventilatie. Of wat te denken van de methode GAZA waarbij complete binnensteden gaan functioneren als openbare begraafplaatsen maar hou er dan alstublieft wel een klein beetje rekening mee dat dit ook ten koste gaat van de algemene leefbaarheid. Maar ja. Dat is voor de kniesoren.