Er kwam een verzoek binnen. Of ik zin had om de laatste roman van de Zwitsers- Nigeriaanse non- binaire- gedeeltelijk- lesbische- lichtelijk- analfabetische- autodidactische- geestelijk- gehandicapte (maar daar merk je door al die andere eigenschappen helemaal niks meer van) -Joods- islamitische- onzalig- onzijdige- schrijver- ster Gerrit Annabel Yusuf Ismaël van der Veen tot Mbamtktktktbapé zou willen vertalen? Nee.

Want ik ben redelijk bekend met het radicaal experimentele werk van dat gezelschap en ik zie dat als een onvertaalbaar wespennest waar ik mij verre van wens te houden. Vooral ook omdat de dames en heren van dat schrijverscollectief er in hun eentje voor verantwoordelijk is dat het al maandenlang enorm onrustig is voor de deur van een boekhandel in een buitenwijk van Abuja omdat alleen lezers en/of lezeressen die gezegend zijn met exact dezelfde afwijkingen c.q. eigenschappen als Meneermevrouwtje Mbamtktktktbapé een exemplaar van deze laatste roman kunnen bemachtigen. En dat stuit mij enorm tegen de borst m\v\o.i.d.  Vooral ook door het precedent dat hiermee geschapen wordt. Dat zou namelijk betekenen dat racistische literatuur ook alleen nog maar te lezen is door racisten zodat anti racisten op zoek moeten naar ander werk en dat is echt niks anders dan een hellend vlak. Komt nog bij dat het gehele eerste hoofdstuk van de laatste roman van Mbamtktktktbapé bestaat uit alleen maar de letter A en om nou 50.000 keer de letter A te vertalen, waar zit hier de uitdaging? Of leg ik hier als Witte Man de lat te hoog en maak ik mij hier schuldig aan iets? Dat ik als Westerling- Met- Privileges zweer bij het denken in hele zinnen kan natuurlijk worden uitgelegd als zijnde een elitaire aanval op de mensen die niet verder komen dan zo af en toe een letter. En dat is natuurlijk ook zo. Vandaar ook dat ik het verzoek tot vertaling beleefd heb geweigerd. Al zijn er ook mensen die zeggen dat ik helemaal niet gevraagd ben omdat die roman nog niet eens geschreven is en ja, tegen dergelijk gegooi met modder is natuurlijk geen vertaler bestand. Ik zit er nu over te denken om onder het pseudoniem Mbmtktktktbpé die roman dan zelf maar op de markt te brengen met meteen mijn eigen vertaling er al bij ingestoken. Ik ben op dit moment in onderhandeling met een modellenbureau die me als stijlicoon wil gaan lanceren. Want zo werkt dat met taal. Het gaat allang niet meer over de woorden. Het oog wil ook wat. En ik wil alvast helder maken dat ik als schrijver de gehele mensheid vertegenwoordig. Dus gewoon alle rassen. Alle geslachten. Alle politiek voorkeuren. Alle afwijkingen. Mens. Gewoon een mens. Nou ja. Een mens. Dat is wel heel bescheiden. De mens. Nee. Het mens. Ja. Het Mens. Of Het Mensen. Misschien nog beter. Maar ja. Wat doen we dan met al die anderen? Gaan we die dan ook Het Mensen noemen? Nee. Die moeten zelf maar iets verzinnen.