De Amerikaanse acteur Alec Baldwin schoot afgelopen week per ongeluk een cameravrouw dood op een filmset. Een verschrikkelijke tragedie. Natuurlijk had het allemaal nog veel slechter af kunnen lopen. Hij had ook in een tank kunnen zitten. Of in een ruimteschip. Al zou dat er hoogst eigenaardig uit hebben gezien. Ze waren daar een western aan het filmen.

Zo zie je maar weer dat het belangrijk is om te controleren of je spullen wel in orde zijn. Van tevoren! Je moet er toch niet aan denken wat er had kunnen gebeuren als Steven Spielberg de openingsscène van Saving Private Ryan had gedraaid met echte munitie. Dan had je de rest van de film een schrikbarend tekort aan figuranten gehad.

Ooit zat ik in mijn stamkroeg te kijken naar de film ‘The Night of the Living Dead.’

Vlak nadat één van de hoofdrolspelers in zijn nek werd gebeten door een zombie hoorde ik naast me de cafébaas, die bitter teleurgesteld verzuchtte : “Och och och, wat doot de leu mekaar toch an….” Ik heb hem er toen van proberen te overtuigen dat het allemaal niet echt was. Daar begin ik nu toch enigszins over te twijfelen. Zeker omdat ik die hoofdrolspeler nooit meer ergens ben tegengekomen.

Film is voor alles het zo geloofwaardig mogelijk verkopen van een illusie. Daar moet je zorgvuldig mee omgaan. Dus niet in de openingsscène een figurant laten sneuvelen als Amerikaanse soldaat om die dan later te laten terugkeren als een Duitse SS’er die nogal onhandig uit een kerktoren valt. Dat pikt het publiek niet. We willen dondersgraag aan alle kanten bedrogen worden maar tegelijkertijd tegen al het beter weten in blijven geloven in de oprechtheid van de boodschap. Waarmee het succes van Caroline van der Plas ook meteen verklaard is. Graag gedaan.

Zo werkt het ook niet om tijdens een gevecht boven op een wolkenkrabber de blanke hoofdrolspeler vlak voor de uiterst riskante val te laten vervangen door een zwarte stuntman. Daar gaan de kijkers over klagen. En terecht! Zoals het ook niet valt te verkopen om tijdens de zoveelste verfilming van de opkomst en ondergang van Jezus Christus op het cruciale moment de spijkers stiekem te vervangen door klittenband. Ook al moet dat van de CAO. Dat gaat opvallen. Daar trappen we niet meer in. We willen oprecht lijden! Anders hoeft het niet voor ons.

Intussen maken een aantal Amerikaanse advocaten zich nu al likkebaardend op om uit de tragedie rond deze doodgeschoten cameravrouw het absoluut onderste uit de kan te schrapen. Want zo schuift dat land. De domste ongelukken zorgen daar voor de grootste schadevergoedingen. Achterlijkheid loont. Behalve natuurlijk als die achterlijkheid wordt veroorzaakt door niks dan moedwillige kwaadaardigheid. Zo zijn er op dit moment al 733675 Amerikanen overleden aan een virusinfectie. En geen advocaat die daar ooit slachtoffers van kan maken. Die hebben nergens recht op. Dat zijn de ware figuranten.