Kan onze Sywert van Lienden die 100 miljoen afgekeurde mondkapjes niet snel even naar Marioepol brengen komend weekende? Alle klein beetjes helpen. Stof tegen Stof. En om in ieder geval voor de bühne de indruk te wekken dat ook deze christendemocraat weet wat het is om te werken voor zijn geld. Dat hij als een moderne Adam uit het Nederlandse belastingparadijs wordt verdreven en dat Zijn Lieve Heer hem nog naroept: ‘In het zweet uws aanschijns zult gij uw brood eten! Akelige hamlap!’

Natuurlijk helpen die honderd miljoen afgekeurde mondkapjes helemaal niks tegen de voortdurende bombardementen. Maar dat doet vergaderen tot we een ons wegen ook niet. Dat is nu eenmaal het gevolg van het voortdurende Botsen der Belangen. Uiteindelijk rest ons niks dan het Loze Gebaar. En voor die arme stumpers die dat gebaar in de praktijk mogen brengen strompelen we iedere vier jaar naar de stembus. Hup met ons.

Terwijl in Marioepol de eerste burgers sterven van de honger beginnen in ons land de boeren met het hamsteren van veevoer. Dat heeft inderdaad alles en niks met elkaar te maken. Instinct. Handelsgeest. VOC-mentaliteit. Je kunt er de gekste namen voor verzinnen. Dat is wat de succesvolle mens nu eenmaal tot de succesvolle mens maakt. In tijden van nood brengen we eerst onszelf in veiligheid. Zo zal straks de prijs voor deze oorlog in het hart van Europa betaald worden met catastrofale voedseltekorten in de Derde Wereld. Kunnen wij niks aan doen. Moeten ze maar niet in de Derde Wereld gaan wonen. Die gaan zoals altijd weer aan ons succes ten onder. Is niet anders. Doorlopen mensen. Er is niks meer aan te doen.

We moeten ons maar gaan focussen op de piepkleine lichtpuntjes. De lentekriebels. Het voorjaarszonnetje. Zomertijd. Eindelijk weer een paasvuur.  En natuurlijk het glorieuze moment dat onherroepelijk naderbij komt waarop de dagelijkse hoeveelheden burgerslachtoffers in Marioepol eindelijk af zullen gaan nemen. Ook al is de onderliggende reden wat aan de sombere kant. Omdat die burgers straks zo goed als op zijn. Vergeef me voor dat inzicht. Ik ben een beetje een kniesoor.

Als er over een half jaar nog steeds oorlog is zal Oekraïne inmiddels volledig in puin liggen. Dan zal het eruit zien alsof er een atoombom is ontploft. Maar dan zonder dat die atoombom daadwerkelijk is ontploft. Dat zal dan worden uitgelegd als een diplomatiek succes. Al zijn het dan vooral de diplomaten zelf die ons dat uit gaan leggen. Zeg maar dezelfde diplomaten die deze oorlog niet aan zagen komen. Dat zijn de prettige secundaire arbeidsvoorwaarden voor iedere diplomaat. Ze zijn nooit ergens schuldig aan. Dragen alleen maar verantwoordelijkheid voor succes. Zeker in oorlogstijd. Het is niks dan mosterdgas na de maaltijd.

Oorlog is een gewelddadige herverdeling van kapitaal. Geld dat beter in onderwijs gestoken had kunnen worden gaat de komende jaren weer in enorme bakken naar defensie.

Dat lijkt een noodzakelijke keuze. Maar dat is het niet. Het is een industrie.