Langs deze onsympathieke weg wil ik graag iedereen van harte feliciteren met het afschaffen van de slavernij: ‘Van harte gefeliciteerd!’ Tegelijkertijd wil ik iedereen waarschuwen om toch vooral niet te snel tevreden te zijn met de behaalde resultaten: ‘Wees toch vooral niet te snel tevreden met de behaalde resultaten!’

Want we zijn er natuurlijk nog lang niet. Het is een heerlijke gedachte dat er in Amerika geen enkele zwarte man of vrouw is die nog op de plantages hoeft te buffelen. Op hele onchristelijke tijden! Zwaar onderbetaald en vreselijk uitgebuit! Aan alle kanten! Alsof het geen volwaardige mensen zijn! Maar! Inferieure Zzp’ers! Flexwerkers! En dat ze dan helemaal onder de striemen zitten! Van de zweepslagen! En zo! Dat is toch geen gezicht! Zo wil je toch niet bij Oprah op de tribune gespot worden! Dat de buren daar wat gaan denken! Hij werkt dus toch nog op de plantage! Die schavuit! Ik wist het wel! Daarom zeg ik het nog maar eens hardop: ‘Lang leve het afschaffen van de slavernij!’  

Echt. Gast. Dat we die wantoestanden getackeld hebben, daar mogen we best trots op zijn. Als gemeenschap. Zowel als zwarte als witte gemeenschap. Want het is met de afschaffing van de slavernij als met het frontale auto-ongeluk: ‘Dat moet natuurlijk wel van twee kanten komen.’ Anders gaat het niet. Je kunt geen einde maken aan het racisme zonder dat ook de racisten water bij de wijn doen. En dat hebben de racisten gedaan. Daar verdienen de racisten de credits voor. Daar moeten ze voor bedankt worden. Bedankt! Racisten! Racisten bedankt! Dat was een hele fijne gemeenschappelijke prestatie!

Maar laten we ook vooral niet te snel en zeker niet te voorbarig in de handjes knijpen. Want dit moet natuurlijk niet op een Pyrrusoverwinning uit gaan draaien! Het zou ontzettend stom zijn om nu al tevreden achter over te leunen terwijl we er echt nog lang niet zijn. Want we zijn er nog lang niet! Parijs is nog ver! Als je al die zwarte slaven, die je hebt bevrijdt van hun onmenselijke bestaan op de plantages, via een slinkse omweg inmiddels voor je aan het werk hebt in commerciële gevangenissen, waar ze levenslange gevangenisstraffen uit moeten zitten, omdat ze zijn betrapt met een piepkleine hoeveelheid drugs, die het land binnen zijn gesmokkeld door voormalige plantage-eigenaren, die ook nog eens mee hebben geschreven aan het wetboek van strafrecht, zodat het bezit van een piepklein beetje drugs zomaar een levenslange gevangenisstraf op kan leveren, waar die voormalige plantage-eigenaren dan schathemeltjerijk mee kunnen worden, ja, dan kan ik me dus heel goed voorstellen dat er toch even op een aantal zwarte achterhoofden gekrabt gaat worden. En terecht! Want waar zit hier dan de winst? Bij de blanken! Maar! Waar zit hier dan voor de zwarte man de bevrijding?! Waar zit hier voor de zwarte vrouw de winst?! Dit is toch heel erg van de regen in de drup! Dus hup! Aan het werk! De zweep erover!