Het Einde der Tijden. Daar kan ik me dus echt enorm op verheugen. De Hel op Aard. De Apocalyps. PLUNDRA! Dat Mark Rutte niet alleen de langst zittende premier van ons land is. Maar ook meteen de allerlaatste. Moet hij alleen nog wel even bij hoog en laag de inwoners van dit ontzettend gave landje ervan weten te overtuigen dat het nog hééééél lang gaat duren voordat het Einde der Tijden dan eindelijk daar is. Dan weten we helemaal zeker dat we de komende kerstdagen niet gaan halen. Ook leuk voor Jezus. Kan hij eindelijk wat voor zichzelf gaan doen. Iets in het watermanagement. Of bij Pax Christi.

Als sinds het begin der mensheid waarschuwen doemdenkers en onheilsprofeten ons voor het Einde der Tijden. Het zal onze behoefte aan een afgerond verhaal zijn. Plus natuurlijk het idee dat we niet de rechtmatige eigenaren van deze planeet zijn. Dat we ons dienen te gedragen. Dat we de aarde netjes achter moeten laten voor de volgende generaties. Dat idee zijn we sinds de uitvinding van de atoombom natuurlijk al kwijtgeraakt. We zijn er achter gekomen dat wij als nietige mensen in staat zijn om deze enorme planeet volledig ten gronde te richten. Meerdere keren. En ja. Dat willen we dan ook graag mee gaan maken. De huidige generatie mensen heeft maar één hartstochtelijke wens als het om het Einde der Tijden gaat: We willen met onze snotterd vooraan zitten.

Het Einde der Tijden zal voor alles en iedereen een enorme bevrijding zijn. Het is allemaal weg. Het leed. Het verdriet. Het lijden. Inflatie. Stikstof. Het CDA. Nick. Simon. Natuurlijk zal het een bevrijding zijn die door niemand gevierd kan worden. Er is niks meer. Er is niemand meer. En dat zal uiteindelijk de Grootste Bevrijding Ooit op gaan leveren. We zullen nooit herdacht worden. Door niks en niemand. We zijn er geweest. En dat was het dan.

Natuurlijk zullen er mensen zijn die zich proberen te onttrekken aan het Einde der Tijden. Omdat ze bij de Rabobank werken. Omdat ze vinden dat de rekening voor hun misdadige welvaart door anderen betaald moet worden. Omdat ze vastklampen aan marktwerking. Aan hun eigen superioriteit. Omdat ze die rekening nog steeds in de schoot van de armoedzaaiers proberen te schuiven. De Deplorabelen. De Derde Wereld. De Achterlijke Anderen. Maar dat gaat niet gebeuren. Het Einde der Tijden zal de ultieme nivellering op gaan leveren. We maken alles met de grond gelijk. Waarna die grond ook nog eens weg waait. Als een pluisje. De oneindige kosmos in.

Niemand zal ons uit gaan zwaaien. We verdwijnen. We zwijgen. We mogen dan ooit begonnen zijn met het Woord. We eindigen in Stilte. Er zullen geen boeken over ons worden geschreven. Er komt geen film. Geen kunst. Geen theater. Nog geen haiku om ons te herdenken. Wat rest is leegte. Een enorme leegte. Een afschuwelijke leegte. Die toch al de oorzaak was. Voor dat onherroepelijke Einde der Tijden.