Nee. Als je als goede voornemens hebt dat je geen goede voornemens hebt dan heb je als goede voornemens dat je geen goede voornemens hebt. En dat kan dus niet. Je zou wel als enige goede voornemen het voornemen kunnen hebben om verder geen enkele goede voornemens te hebben. Maar ja. Dat moet je dan wel aan iedereen uitleggen die vraagt of je nog goede voornemens hebt. En dan zeg je: ‘Eentje.’ En dan vragen ze: ‘Welke dan?’ En voordat je die vraag beantwoord hebt is het alweer half april en dat is eigenlijk een moment waarop je het al heel lang niet meer over goede voornemens zou moeten hebben.

Er zijn ook voornemens die volkomen onhaalbaar zijn. Zo heb ik het voornemen om honderd jaar te gaan worden. Dat gaat in 2023 niet lukken. Alweer niet. Ook wil ik dit jaar zwanger worden van een drieling om daar over een jaar of 20 mee te kunnen bobsleeën. De medische wetenschap is echter nog niet zo ver. En dat dacht ik al. Verder wil ik graag vrede. Maakt me niet uit met wie. Of waar. Het liefst zou ik vrede willen hebben met mezelf. Maar ja. Ik wil ook heel graag zomaar iemand op de bek timmeren. Gewoon. Om te kijken of het wat is. Zul je net zien dat ik dan iemand op de bek timmer die zelf als enige goede voornemen had om zich in 2023 niet te pas en te onpas door iemand op te bek te laten timmeren. En daar ga je al. Want dat is vaak het probleem met goede voornemens. Die botsen. Met andere goede voornemens.

Zo wil ik graag dat Oekraïne de oorlog wint. Maakt me niet uit met hoeveel. Maar ja. Moet je net de anderen hebben. Die anderen willen dat Rusland de oorlog wint. En dat kan natuurlijk niet. Een oorlog kent nu eenmaal ook zijn verliezers. Eigenlijk alleen maar. Dat weet je. Toch is er niemand die op 1 januari het goede voornemen uitspreekt om in 2023 dan eindelijk eens een oorlog te verliezen. Jammer. Want dat kleine beetje eerlijkheid aan de start van een nieuw jaar had ons veel ellende kunnen besparen. Leermoment.

Wat ik persoonlijk van plan ben in dit jaar is een groeiende groep reactionaire Nederlanders tot op het bot beledigen. Maar dat zou ik niet echt een voornemen willen noemen. Dat is mijn werk. Natuurlijk ga ik ook dit jaar weer met frisse zin de dialoog aan. Met een muur. Of met Brugman. Of met een ons. Ik ben van plan om te bekwamen in het zogenaamde snelschaken en dan op zulks een astronomisch hoog niveau dat de stenen niet eens meer uit het doosje gehaald moeten worden. Ik ga de verwarming lager zetten bij wildvreemden. Ik ga wilde dieren leren om terug te schieten. Ik doe dit jaar net niet mee aan het songfestival. En ik lach om iedere ambitie. Hartelijk. Dat beloof ik.